Αντί για σένα διάλεξα μια ανθισμένη κόλαση,
ένα μπουντρούμι γεμάτο κραυγές και βροχή,
ένα ναυάγιο στο κέντρο μιας χίμαιρας
ν’ ατενίζω το ανέφικτο και την σιωπή.
Θα συνεχίσω να ψάχνω στην μουσική
όσα δε μου `δωσε κι όσα μου πήρε η ζωή,
γελώντας και πίνοντας,
τραγουδώντας κι ελπίζοντας
πως πριν το ταξίδι τελειώσει μες στην πιο άγρια θλίψη,
σε έναν άγνωστο τόπο αχ, θα μου αποκαλύψει
γιατί άξιζε τόσο τον κόπο.
Θα συνεχίσω να ψάχνω στην μουσική
όσα δε μου `δωσε κι όσα μου πήρε η ζωή…
|
Antí gia séna diáleksa mia anthisméni kólasi,
éna buntrumi gemáto kravgés ke vrochí,
éna nafágio sto kéntro mias chímeras
n’ atenízo to anéfikto ke tin siopí.
Tha sinechíso na psáchno stin musikí
ósa de mu `dose ki ósa mu píre i zoí,
gelóntas ke pínontas,
tragudóntas ki elpízontas
pos prin to taksídi teliósi mes stin pio ágria thlípsi,
se énan ágnosto tópo ach, tha mu apokalípsi
giatí áksize tóso ton kópo.
Tha sinechíso na psáchno stin musikí
ósa de mu `dose ki ósa mu píre i zoí…
|