Ζητάς αγάπη φλογερή
και μια ψυχή που να σε νιώθει
και η καρδιά σου απορεί
πως δεν υπάρχουν τέτοιοι πόθοι
Ζητάς αξέχαστες βραδιές
που για μι’ αγάπη ξενυχτούσαν
και των ανθρώπων οι καρδιές
μόνο για έρωτα μιλούσαν
Ο κόσμος άλλαξε αλλάξαν οι καιροί
πέρασαν χάθηκαν τα όμορφα τα χρόνια
αγάπη γνήσια ζητάς με το κερί
δεν τραγουδάνε τώρα κάτω απ’ τα μπαλκόνια
Ο κόσμος άλλαξε αλλάξαν οι καιροί
είν’ όλα ψεύτικα κι’ ας φαίνονται αλήθεια
ο κόσμος άλλαξε αλλάξαν οι καιροί
αγάπες βρίσκεις μοναχά στα παραμύθια
|
Zitás agápi flogerí
ke mia psichí pu na se nióthi
ke i kardiá su apori
pos den ipárchun tétii póthi
Zitás akséchastes vradiés
pu gia mi’ agápi ksenichtusan
ke ton anthrópon i kardiés
móno gia érota milusan
O kósmos állakse alláksan i keri
pérasan cháthikan ta ómorfa ta chrónia
agápi gnísia zitás me to kerí
den tragudáne tóra káto ap’ ta balkónia
O kósmos állakse alláksan i keri
in’ óla pseftika ki’ as fenonte alíthia
o kósmos állakse alláksan i keri
agápes vrískis monachá sta paramíthia
|