|
Τι να σου δώσω μάντη μου
το μαύρο το διαμάντι μου
στο χέρι τ’ ασημένιο.
Για να ‘ρθουν τα μελλούμενα
σαν ήσυχα πλεούμενα
καθώς τα περιμένω.
Πρώτα να φτάσει το φιλί
χωρίς τα δάκρυά του
μετά δυο λόγια το πολύ
και πάλι μακριά του.
Πρώτα να φτάσει το φιλί
χωρίς τα δάκρυά του
να πιει η καρδιά μου σαν πουλί
και πάλι μακριά του.
Τι να σου δώσω αέρα μου
τη νύχτα και τη μέρα μου
να μη με βασανίζεις
στου γέλιου μου τ` απάνεμα
στου πόθου το ζωντάνεμα
σαν τα μαλλιά μου αγγίζεις.
Πρώτα να φτάσει το φιλί
χωρίς τα δάκρυά του
μετά δυο λόγια το πολύ
και πάλι μακριά του.
Πρώτα να φτάσει το φιλί
χωρίς τα δάκρυά του
να πιει η καρδιά μου σαν πουλί
και πάλι μακριά του.
|
Ti na su dóso mánti mu
to mavro to diamánti mu
sto chéri t’ asiménio.
Gia na ‘rthun ta mellumena
san ísicha pleumena
kathós ta periméno.
Próta na ftási to filí
chorís ta dákriá tu
metá dio lógia to polí
ke páli makriá tu.
Próta na ftási to filí
chorís ta dákriá tu
na pii i kardiá mu san pulí
ke páli makriá tu.
Ti na su dóso aéra mu
ti níchta ke ti méra mu
na mi me vasanízis
stu géliu mu t` apánema
stu póthu to zontánema
san ta malliá mu angizis.
Próta na ftási to filí
chorís ta dákriá tu
metá dio lógia to polí
ke páli makriá tu.
Próta na ftási to filí
chorís ta dákriá tu
na pii i kardiá mu san pulí
ke páli makriá tu.
|
