Κάθε βράδυ τριγυρνώ
απ’ ένα συνοικισμό.
Ποδονίφτη, Ποδαράδες
που ‘χει όμορφες σα νεράιδες.
Στο Πολύγωνο παιδιά,
είναι όλες λεβεντιά
και περίπατο σαν βγαίνουν
αχ! Τον κόσμο ξετρελαίνουν.
Στου Συγγρού έχει νταήδες
και στην τρίχα μερακλήδες.
Αμανέ και ζεϊμπεκάκι
είναι όλα τους μεράκι.
Και στο Βύρωνα πολλές,
άσπρες και μελαχρινές,
με τσαχπίνικες ματιές
καίουνε πολλές καρδιές.
Κοπανά και Υμηττό
μου ‘ρχεται να τρελαθώ.
Σαν κουκλίτσες κοριτσάκια
που σε βάζουν σε μεράκια.
Κι αν θα πας στο Περιστέρι,
όλοι οι νέοι έχουν ταίρι.
Με σκοτάδι στα σοκάκια
παίρνουνε γλυκά φιλάκια.
Στα Σφαγεία όλες ξεύρουν
στη στιγμή και σε μαγεύουν
και σου κλέβουν την καρδιά
κι όλο πας κάθε βραδιά.
Θα σας πω την Κοκκινιά,
που ‘ναι μπίρες και βιολιά.
Όλο γλέντι τραγουδάκια,
πω, πω, πω και τι μεράκια.
Κι αν θα δείτε τα Ταμπούρια
που τα πίνουνε στη φούρια.
Η λατέρνα και ουζάκι,
έτσι σπάζουνε κεφάκι.
Τη Δραπετσώνα για να δείτε,
πρέπει για να τρελαθείτε.
Πόντιοι με ταληράκια
ξεμυαλίζουν κοριτσάκια.
|
Káthe vrádi trigirnó
ap’ éna sinikismó.
Podonífti, Podarádes
pu ‘chi ómorfes sa neráides.
Sto Polígono pediá,
ine óles leventiá
ke perípato san vgenun
ach! Ton kósmo ksetrelenun.
Stu Singru échi ntaídes
ke stin trícha meraklídes.
Amané ke zeibekáki
ine óla tus meráki.
Ke sto Oírona pollés,
áspres ke melachrinés,
me tsachpínikes matiés
keune pollés kardiés.
Kopaná ke Imittó
mu ‘rchete na trelathó.
San kuklítses koritsákia
pu se vázun se merákia.
Ki an tha pas sto Peristéri,
óli i néi échun teri.
Me skotádi sta sokákia
pernune gliká filákia.
Sta Sfagia óles ksevrun
sti stigmí ke se magevun
ke su klévun tin kardiá
ki ólo pas káthe vradiá.
Tha sas po tin Kokkiniá,
pu ‘ne bíres ke violiá.
Όlo glénti tragudákia,
po, po, po ke ti merákia.
Ki an tha dite ta Taburia
pu ta pínune sti furia.
I latérna ke uzáki,
étsi spázune kefáki.
Ti Drapetsóna gia na dite,
prépi gia na trelathite.
Póntii me talirákia
ksemialízun koritsákia.
|