Μου’παν έλα να πάμε να δεις
Χριστός γεννήθηκε στην άκρη της γης
κι εγώ γυρίζω απόψε στον ουρανό
τ’ αστέρι ψάχνω να’βρω το φωτεινό
ραπαπαπαμ-ραπαπαπαμ
να με πάει στο μικρό βασιλιά
πέρα μακριά.
Μες στη νύχτα παιδί μοναχό
τι δώρο να σου φέρω, που’μαι φτωχό
φέρνω το τύμπανο που μόνο κρατώ
τα κάλαντα να παίξω για το Χριστό
ράπαπαπαμ-ραπαπαπαμ
το πιο ωραίο τραγούδι θα πω
για το Χριστό.
Μες στη φάτνη τα ζώα ξυπνούν
κι απ’έξω ταπεινά βοσκοί προσκυνούν
στην Παναγιάς κρυμμένο στην αγκαλιά
χρυσό στεφάνι, φως, φορεί στα μαλλιά
ραπαπαπαμ-ραπαπαπαμ
σαν με βλέπει η καρδιά μου χτυπά
και μου γελά.
|
Mu’pan éla na páme na dis
Christós genníthike stin ákri tis gis
ki egó girízo apópse ston uranó
t’ astéri psáchno na’vro to fotinó
rapapapam-rapapapam
na me pái sto mikró vasiliá
péra makriá.
Mes sti níchta pedí monachó
ti dóro na su féro, pu’me ftochó
férno to tíbano pu móno krató
ta kálanta na pekso gia to Christó
rápapapam-rapapapam
to pio oreo tragudi tha po
gia to Christó.
Mes sti fátni ta zóa ksipnun
ki ap’ékso tapiná voski proskinun
stin Panagiás krimméno stin agkaliá
chrisó stefáni, fos, fori sta malliá
rapapapam-rapapapam
san me vlépi i kardiá mu chtipá
ke mu gelá.
|