Ο Παντελής ο Ρεμπελιάς,
μετά τον κόπο της δουλειάς
τραβούσε στο ουζάδικο,
και τα ’πινε ως το πρωί
για να εξηγήσει στη ζωή
γιατί υπάρχει άδικο.
Κι ο Παντελής ο Ρεμπελιάς
έλιωσε μες στο χώμα,
κι ο κόσμος γύρω κι ο ντουνιάς
δεν άλλαξε ακόμα.
Γιατί, ρε φίλε μου, κι εσύ
το έχεις ρίξει στο κρασί
και ζεις σαν τον κατάδικο;
Αντί να τα οικονομάς,
να εξηγήσεις πολεμάς
γιατί υπάρχει άδικο.
Κι ο Παντελής ο Ρεμπελιάς
έλιωσε μες στο χώμα,
κι ο κόσμος γύρω κι ο ντουνιάς
δεν άλλαξε ακόμα.
|
O Pantelís o Rebeliás,
metá ton kópo tis duliás
travuse sto uzádiko,
ke ta ’pine os to pri
gia na eksigísi sti zoí
giatí ipárchi ádiko.
Ki o Pantelís o Rebeliás
éliose mes sto chóma,
ki o kósmos giro ki o ntuniás
den állakse akóma.
Giatí, re fíle mu, ki esí
to échis ríksi sto krasí
ke zis san ton katádiko;
Antí na ta ikonomás,
na eksigísis polemás
giatí ipárchi ádiko.
Ki o Pantelís o Rebeliás
éliose mes sto chóma,
ki o kósmos giro ki o ntuniás
den állakse akóma.
|