|
Αυτή η μέρα δε θα ‘ναι η μόνη
που το ξημέρωμα με βρίσκει στο τιμόνι
πάντα παρέα με τούτο το αμάξι
και όλα εντάξει και όλα εντάξει
Από τ’ άγρια σκοτάδια
έλεγξα νερό και λάδια
γέμισα και το reservoir
κι au revoir κι au revoir
Αυτή η μέρα δε θα ‘ναι η πρώτη
που θα περάσω από τον Άγνωστο Στρατιώτη
και στη Βουκουρεστίου κατά τη μία
θα πάρω μια πασίχοντρη κυρία
Και θα την πάω ως την Ομόνοια
μήπως προλάβει τα υπόλοιπα τα ψώνια
κι από εκεί μέχρι να πάμε στο μουσείο
θα μου ανάψει το ψυγείο
Από τ’ άγρια σκοτάδια
έλεγξα νερό και λάδια
γέμισα και το reservoir
κι au revoir κι au revoir
Αυτή η μέρα δε θα ‘ναι η μόνη
που θα τη βγάλω ως το βράδυ στο τιμόνι
και όπως πάντα το δίχως άλλο
το ραδιόφωνο εξ άπαντος θα βάλω
Κι από το κάθισμα το πίσω
άμα κανένας μου ζητήσει να το κλείσω
μόλις τσιγάρο πάει για ν’ ανάψει
“Απαγορεύεται” του λέω κι είμαστε πάτσι
Από τ’ άγρια σκοτάδια
έλεγξα νερό και λάδια
γέμισα και το reservoir
κι au revoir κι au revoir
|
Aftí i méra de tha ‘ne i móni
pu to ksiméroma me vríski sto timóni
pánta paréa me tuto to amáksi
ke óla entáksi ke óla entáksi
Apó t’ ágria skotádia
élegksa neró ke ládia
gémisa ke to reservoir
ki au revoir ki au revoir
Aftí i méra de tha ‘ne i próti
pu tha peráso apó ton Άgnosto Stratióti
ke sti Oukurestíu katá ti mía
tha páro mia pasíchontri kiría
Ke tha tin páo os tin Omónia
mípos prolávi ta ipólipa ta psónia
ki apó eki méchri na páme sto musio
tha mu anápsi to psigio
Apó t’ ágria skotádia
élegksa neró ke ládia
gémisa ke to reservoir
ki au revoir ki au revoir
Aftí i méra de tha ‘ne i móni
pu tha ti vgálo os to vrádi sto timóni
ke ópos pánta to díchos állo
to radiófono eks ápantos tha válo
Ki apó to káthisma to píso
áma kanénas mu zitísi na to kliso
mólis tsigáro pái gia n’ anápsi
“Apagorevete” tu léo ki imaste pátsi
Apó t’ ágria skotádia
élegksa neró ke ládia
gémisa ke to reservoir
ki au revoir ki au revoir
|
