Ένα δάκρυ απ’ την καρδιά μου
στο μικρό ποτήρι σου
άνοιξα τα σωθικά μου
κι ήπια για χατίρι σου.
Από αγάπη θα βουλιάξω
κι απ’ τον κόσμο θα χαθώ
Θέ(ε) μου θέλω να φωνάξω,
δώσ’ μου γη για να σταθώ.
Απ’ την ξεγνοιασιά στη λύπη
κι απ’ το δάκρυ στο φιλί
πάντα κάτι θα σου λείπει
αν δεν είμαστε μαζί
Με το κλάμα θα περάσω
στον απέναντι ουρανό
Θέ(ε) μου πώς να ξεγελάσω
τον μικρό μου εαυτό.
Μία λέξη απ’ τη φωνή μου
ακουμπά στα χείλη σου
κόκκινο απ’ την ψυχή μου
στο λευκό μαντήλι σου.
Απ’ την ξεγνοιασιά στη λύπη
κι απ’ το δάκρυ στο φιλί
πάντα κάτι θα σου λείπει
αν δεν είμαστε μαζί
Με το κλάμα θα περάσω
στον απέναντι ουρανό
Θέ(ε) μου πώς να ξεγελάσω
τον μικρό μου εαυτό.
|
Έna dákri ap’ tin kardiá mu
sto mikró potíri su
ániksa ta sothiká mu
ki ípia gia chatíri su.
Apó agápi tha vuliákso
ki ap’ ton kósmo tha chathó
Thé(e) mu thélo na fonákso,
dós’ mu gi gia na stathó.
Ap’ tin ksegniasiá sti lípi
ki ap’ to dákri sto filí
pánta káti tha su lipi
an den imaste mazí
Me to kláma tha peráso
ston apénanti uranó
Thé(e) mu pós na ksegeláso
ton mikró mu eaftó.
Mía léksi ap’ ti foní mu
akubá sta chili su
kókkino ap’ tin psichí mu
sto lefkó mantíli su.
Ap’ tin ksegniasiá sti lípi
ki ap’ to dákri sto filí
pánta káti tha su lipi
an den imaste mazí
Me to kláma tha peráso
ston apénanti uranó
Thé(e) mu pós na ksegeláso
ton mikró mu eaftó.
|