Οι πατατοφάγοι του Βαν-Γκόγκ | I patatofági tu Oan-Gkógk

Το μαύρο εργοστάσιο αν ήτανε γαλάζιο,
θα `βγαινε γαλάζιος κι ο καπνός
κι η λάσπη απ’ το χώμα αν είχε άλλο χρώμα,
θα λάμπαν τα παπούτσια μου με φως.

Στο πιάτο η πατάτα, σαν κίτρινη φρεγάτα,
αχνίζει και σκορπάει τη ζεστασιά
κι ο ήλιος που προβάλλει με κόκκινο κεφάλι,
ζεσταίνει μοναχά ξερά κλαδιά.

Ήλιε, μπες στην αυλή, σπρώξε την πόρτα,
ήλιε, τούτη η σκεπή είν’ από χόρτα,
ήλιε μπες στην αυλή, να το τραπέζι,
υπάρχουνε πατάτες γλυκές, σαν πετιμέζι.

Φτωχέ μου κόσμε, φτωχέ,
φτωχέ μου κόσμε, φτωχέ.

Το μαύρο εργοστάσιο αν ήτανε γαλάζιο,
θα `βγαινε γαλάζιος κι ο καπνός.

To mavro ergostásio an ítane galázio,
tha `vgene galázios ki o kapnós
ki i láspi ap’ to chóma an iche állo chróma,
tha lában ta paputsia mu me fos.

Sto piáto i patáta, san kítrini fregáta,
achnízi ke skorpái ti zestasiá
ki o ílios pu proválli me kókkino kefáli,
zesteni monachá kserá kladiá.

Ήlie, bes stin avlí, sprókse tin pórta,
ílie, tuti i skepí in’ apó chórta,
ílie bes stin avlí, na to trapézi,
ipárchune patátes glikés, san petimézi.

Ftoché mu kósme, ftoché,
ftoché mu kósme, ftoché.

To mavro ergostásio an ítane galázio,
tha `vgene galázios ki o kapnós.