Τρεις ορφανές εμείναμε
με πόνο στην καρδιά μας
πού είσαι γλυκιά μανούλα μας
να ιδείς τα βάσανά μας.
Εμέ τη μεγαλύτερη
μ`είχες αρραβωνιάσει
άκου τη μαύρη τύχη μου
κι αυτόν τον έχω χάσει.
Κι οι τρεις κλαίμε τη μοίρα μας
κι όσο να μας πληγώσει
κανένας δεν ευρέθηκε
ελπίδα να μας δώσει.
Η άλλη η αδελφούλα μου
ήτανε ν`αγαπήσει
μ`αυτός την αποφεύγει πια
γιατί έχει πάθει φθίση.
Η τρίτη πιο μικρότερη
πού βρίσκεται δεν ξέρω
όλα τα μέρη γύρισα
δεν μπορώ να την εύρω.
Έτσι κι οι τρεί σκορπίσαμε
σαν έρημα πουλάκια
δίχως μπαμπά κι εσένανε
και κλαίμε στα σοκάκια.
|
Tris orfanés eminame
me póno stin kardiá mas
pu ise glikiá manula mas
na idis ta vásaná mas.
Emé ti megalíteri
m`iches arravoniási
áku ti mavri tíchi mu
ki aftón ton écho chási.
Ki i tris kleme ti mira mas
ki óso na mas pligósi
kanénas den evréthike
elpída na mas dósi.
I álli i adelfula mu
ítane n`agapísi
m`aftós tin apofevgi pia
giatí échi páthi fthísi.
I tríti pio mikróteri
pu vrískete den kséro
óla ta méri girisa
den boró na tin evro.
Έtsi ki i tri skorpísame
san érima pulákia
díchos babá ki esénane
ke kleme sta sokákia.
|