|
Γύριζαν οι δείχτες σιγανά
Γρήγορα η ώρα που περνά
Γύρισα, σε κοίταξα κι εγώ
Να δεις πως μια ζωή θα σ’αγαπώ
Πίσω από την πόρτα τα κλειδιά
Μια ζωή φοβόταν η καρδιά
Τώρα όμως τι να φοβηθεί
Μου φτάνει ετούτη η αγάπη για σπαθί
Στην αγκαλιά σου όλα ένα
Φεγγάρια κι άστρα ενωμένα
Η ομορφιά σου καθαρό νερό
Βουτάω στα βάθη κι ανεβαίνω
Μαζί σου όλα απ’ την αρχή μπορώ
Κι εμένα τελικά να συγχωρώ
Πέταξαν τα όχι, τα γιατί
Στον αέρα σαν χαρταετοί
Παίρνω, αφήνω δρόμους και γυρνώ
Λες κι έχω ένα φιλί παντοτινό.
Στην αγκαλιά σου όλα ένα
Φεγγάρια κι άστρα ενωμένα
Η ομορφιά σου καθαρό νερό
Βουτάω στα βάθη κι ανεβαίνω
Μαζί σου όλα απ’ την αρχή μπορώ
Κι εμένα τελικά να συγχωρώ
|
Girizan i dichtes siganá
Grígora i óra pu perná
Girisa, se kitaksa ki egó
Na dis pos mia zoí tha s’agapó
Píso apó tin pórta ta klidiá
Mia zoí fovótan i kardiá
Tóra ómos ti na fovithi
Mu ftáni etuti i agápi gia spathí
Stin agkaliá su óla éna
Fengária ki ástra enoména
I omorfiá su katharó neró
Outáo sta váthi ki aneveno
Mazí su óla ap’ tin archí boró
Ki eména teliká na sigchoró
Pétaksan ta óchi, ta giatí
Ston aéra san chartaeti
Perno, afíno drómus ke girnó
Les ki écho éna filí pantotinó.
Stin agkaliá su óla éna
Fengária ki ástra enoména
I omorfiá su katharó neró
Outáo sta váthi ki aneveno
Mazí su óla ap’ tin archí boró
Ki eména teliká na sigchoró
|
