Όλη η ζωή μας μια σταλιά
στου φεγγαριού τον μύλο
γυρίζει και φεγγοβολά
και γίνεται ουρανός
Μα πιο πολύ μια ερημιά
κι ένας χαμένος ήλιος
γίνεται πιο θαμπός
στου κόσμου την ανηφοριά
εσύ είσαι ο μόνος ήλιος
και στης ζωής την παγωνιά
ακοίμητος φρουρός…
Περάσαμε Μονεμβασιά
και πιάσαμε την Πύλο
λίγο πιο πριν λίγο μετά
θα μείνεις μοναχός
|
Όli i zoí mas mia staliá
stu fengariu ton mílo
girízi ke fengovolá
ke ginete uranós
Ma pio polí mia erimiá
ki énas chaménos ílios
ginete pio thabós
stu kósmu tin aniforiá
esí ise o mónos ílios
ke stis zoís tin pagoniá
akimitos frurós…
Perásame Monemvasiá
ke piásame tin Pílo
lígo pio prin lígo metá
tha minis monachós
|