|
Έχω πρόσωπο, κυρά μου, καθαρό.
Κι αν κοκκίνισε ετούτο τον καιρό,
είναι για τις δικές σου πράξεις,
είναι που δεν μπορείς να φτιάξεις
κι όλο χαλάς, κι όλο χαλάς
και την ντροπή στην πλάτη μου κολλάς.
Έχω πρόσωπο, κυρία μου, σπαθί.
Κι αν λερώθηκε και πρέπει να πλυθεί,
είναι απ’ τις δικές σου πράξεις,
είναι που δεν μπορείς να φτιάξεις
κι όλο χαλάς, κι όλο χαλάς
και την ντροπή στην πλάτη μου κολλάς.
Έχω πρόσωπο, κυρία μου, χασέ.
Όσα είπες τ’ αγοράζω βερεσέ.
Κοίταξε τις δικές σου πράξεις,
κοίτα που δεν μπορείς να φτιάξεις
κι όλο χαλάς, κι όλο χαλάς
και την ντροπή στην πλάτη μου κολλάς.
|
Έcho prósopo, kirá mu, katharó.
Ki an kokkínise etuto ton keró,
ine gia tis dikés su práksis,
ine pu den boris na ftiáksis
ki ólo chalás, ki ólo chalás
ke tin ntropí stin pláti mu kollás.
Έcho prósopo, kiría mu, spathí.
Ki an leróthike ke prépi na plithi,
ine ap’ tis dikés su práksis,
ine pu den boris na ftiáksis
ki ólo chalás, ki ólo chalás
ke tin ntropí stin pláti mu kollás.
Έcho prósopo, kiría mu, chasé.
Όsa ipes t’ agorázo veresé.
Kitakse tis dikés su práksis,
kita pu den boris na ftiáksis
ki ólo chalás, ki ólo chalás
ke tin ntropí stin pláti mu kollás.
|
