Μέσα στη νύχτα
φεύγεις βιαστικά
απ’ το τζάμι σε κοιτώ που ξεμακραίνεις
σκέφτομαι το χτες
λέξεις τρυφερές
μα τις ξέχασες ποιος ξέρει που πηγαίνεις
Φιλιά που έγιναν κομμάτια σε μια νύχτα
κι όλα τα λάθη σου σε μένα τώρα ρίχ’ τα
ένα παράπονο που καίει καρδιά και χείλη
μα ποιο τραγούδι θα βρεθεί να σου το στείλει
Όνειρα κρυφά
άφησες μισά
από μένα γιατί βιάστηκες να φύγεις
κι έμεινα να ζω
μες στον πυρετό
και νομίζω πως την πόρτα μου ανοίγεις
|
Mésa sti níchta
fevgis viastiká
ap’ to tzámi se kitó pu ksemakrenis
skéftome to chtes
léksis triferés
ma tis kséchases pios kséri pu pigenis
Filiá pu éginan kommátia se mia níchta
ki óla ta láthi su se ména tóra rích’ ta
éna parápono pu kei kardiá ke chili
ma pio tragudi tha vrethi na su to stili
Όnira krifá
áfises misá
apó ména giatí viástikes na fígis
ki émina na zo
mes ston piretó
ke nomízo pos tin pórta mu anigis
|