Σε μια γωνιά βαρύς συλλογισμένος
χωρίς μιλιά στη σκέψη βυθισμένος
ναυαγισμένα όλα τα όνειρά του
μες το πιοτό ζητάει παρηγοριά του
Χαρές εφήμερες και όνειρα χαμένα
αγάπες ψεύτικες παλάτια γκρεμισμένα
παραμιλά με μάτια βουρκωμένα
χωρίς καρδιά με τα φτερά σπασμένα
Κι αν προδομένος τώρα αργοπεθαίνει
τον πόνο του ποιος τον καταλαβαίνει
καρδιές που μίλησαν και μείναν τα σημάδια
αγάπης θύματα κι ερείπια ρημάδια
|
Se mia goniá varís sillogisménos
chorís miliá sti sképsi vithisménos
nafagisména óla ta ónirá tu
mes to piotó zitái parigoriá tu
Charés efímeres ke ónira chaména
agápes pseftikes palátia gkremisména
paramilá me mátia vurkoména
chorís kardiá me ta fterá spasména
Ki an prodoménos tóra argopetheni
ton póno tu pios ton katalaveni
kardiés pu mílisan ke minan ta simádia
agápis thímata ki eripia rimádia
|