Πήρα μια σκέψη του μυαλού
και της καρδιάς μου τον παλμό
κι έφτιαξα στέκι της χαράς
και σου ‘γνεψα.
Ήρθες σαν ήλιος φωτεινός
σαν χώμα και σαν ουρανός,
έρωτα μύρισε ο καιρός
και ζήλεψα.
Όνειρο δεν είσαι και δεν είμαι βασιλιάς,
άγγελος δεν είσαι και θεός εγώ δεν είμαι.
Κράτα το χέρι μου σφιχτά και κοίτα τη ζωή μπροστά
μες στην αγάπη μοιάζουν όλα μπορετά.
Είπα να δω τα μάτια σου
μα κάπου τα ‘χω ξαναδεί,
ναι κάπου τα ‘χω ξαναδεί
παλιούς καιρούς.
Και ξέρω το τραγούδι μου
πως πάλι θα στο ξαναπώ,
ναι πάλι θα στο ξαναπώ
σ’ άλλους καιρούς.
Όνειρο δεν είσαι και δεν είμαι βασιλιάς
άγγελος δεν είσαι και θεός εγώ δεν είμαι.
Κράτα το χέρι μου σφιχτά και κοίτα τη ζωή μπροστά
μες στην αγάπη μοιάζουν όλα μπορετά.
|
Píra mia sképsi tu mialu
ke tis kardiás mu ton palmó
ki éftiaksa stéki tis charás
ke su ‘gnepsa.
Ήrthes san ílios fotinós
san chóma ke san uranós,
érota mírise o kerós
ke zílepsa.
Όniro den ise ke den ime vasiliás,
ángelos den ise ke theós egó den ime.
Kráta to chéri mu sfichtá ke kita ti zoí brostá
mes stin agápi miázun óla boretá.
Ipa na do ta mátia su
ma kápu ta ‘cho ksanadi,
ne kápu ta ‘cho ksanadi
palius kerus.
Ke kséro to tragudi mu
pos páli tha sto ksanapó,
ne páli tha sto ksanapó
s’ állus kerus.
Όniro den ise ke den ime vasiliás
ángelos den ise ke theós egó den ime.
Kráta to chéri mu sfichtá ke kita ti zoí brostá
mes stin agápi miázun óla boretá.
|