Δες με τα μάτια της ψυχής,
σκοτάδι μέσα σου θα δεις που σε τρομάζει,
δες με τα μάτια της ψυχής
κι αν ψάχνεις λίγο φως δε θα το βρεις,
για σένα, η νύχτα, δε θα χαράζει.
Όπου και να είσαι, θα σε τυλίγει η ερημιά,
όπου και να είσαι, απεγνωσμένα θα με ζητάς,
για να μου πεις πόσο φοβάσαι,
μα, εγώ θα λείπω, μόνη θα `σαι,
μέσα στη νύχτα θα φοβάσαι, θα φοβάσαι,
θα φοβάσαι.
Δες με τα μάτια της ψυχής,
συντρίμμια μέσα σου θα βρεις, που έχουν σκορπίσει,
δες με τα μάτια της ψυχής,
κομμάτια μιας ζωής, μην προσπαθείς,
που μοιάζουν με γυαλί, να τα κολλήσεις.
Όπου και να είσαι, θα σε τυλίγει η ερημιά,
όπου και να είσαι, απεγνωσμένα θα με ζητάς,
για να μου πεις πόσο φοβάσαι,
μα, εγώ θα λείπω, μόνη θα `σαι,
μέσα στη νύχτα θα φοβάσαι, θα φοβάσαι,
θα φοβάσαι,
μέσα στη νύχτα θα φοβάσαι.
|
Des me ta mátia tis psichís,
skotádi mésa su tha dis pu se tromázi,
des me ta mátia tis psichís
ki an psáchnis lígo fos de tha to vris,
gia séna, i níchta, de tha charázi.
Όpu ke na ise, tha se tilígi i erimiá,
ópu ke na ise, apegnosména tha me zitás,
gia na mu pis póso fováse,
ma, egó tha lipo, móni tha `se,
mésa sti níchta tha fováse, tha fováse,
tha fováse.
Des me ta mátia tis psichís,
sintrímmia mésa su tha vris, pu échun skorpísi,
des me ta mátia tis psichís,
kommátia mias zoís, min prospathis,
pu miázun me gialí, na ta kollísis.
Όpu ke na ise, tha se tilígi i erimiá,
ópu ke na ise, apegnosména tha me zitás,
gia na mu pis póso fováse,
ma, egó tha lipo, móni tha `se,
mésa sti níchta tha fováse, tha fováse,
tha fováse,
mésa sti níchta tha fováse.
|