Στα δύο κόβεις μια καρδιά
και δε σε νοιάζει άλλο πια,
σε άλλους, τώρα, ουρανούς
θέλεις να πας και δε μ’ ακούς,
σε άλλους, τώρα, ουρανούς
θέλεις να πας και δε μ’ ακούς.
Ποια είσαι, πες μου τελικά
που φεύγεις τώρα βιαστικά,
είν’ ο δικός μας ο δεσμός
απλήρωτος λογαριασμός,
είν’ ο δικός μας ο δεσμός
απλήρωτος λογαριασμός.
Σου είναι δύσκολο, μου λες,
δεν έχεις άλλες αντοχές,
και άλλους δρόμους μακρινούς
παίρνεις χωρίς ενδοιασμούς,
και άλλους δρόμους μακρινούς
παίρνεις χωρίς ενδοιασμούς.
Ποια είσαι, πες μου τελικά
που φεύγεις τώρα βιαστικά,
είν’ ο δικός μας ο δεσμός
απλήρωτος λογαριασμός,
είν’ ο δικός μας ο δεσμός
απλήρωτος λογαριασμός.
|
Sta dío kóvis mia kardiá
ke de se niázi állo pia,
se állus, tóra, uranus
thélis na pas ke de m’ akus,
se állus, tóra, uranus
thélis na pas ke de m’ akus.
Pia ise, pes mu teliká
pu fevgis tóra viastiká,
in’ o dikós mas o desmós
aplírotos logariasmós,
in’ o dikós mas o desmós
aplírotos logariasmós.
Su ine dískolo, mu les,
den échis álles antochés,
ke állus drómus makrinus
pernis chorís endiasmus,
ke állus drómus makrinus
pernis chorís endiasmus.
Pia ise, pes mu teliká
pu fevgis tóra viastiká,
in’ o dikós mas o desmós
aplírotos logariasmós,
in’ o dikós mas o desmós
aplírotos logariasmós.
|