Δε λογαριάζω τη γνώμη του κόσμου
Φτάνει που είμαι καλά
Μέσα στα μάτια σου είδα το φως μου
κι όνειρα κάνω πολλά
Δίπλα σου πάλι γελάω , πετάω
Νιώθω ξανά σαν παιδί
Είπα για πρώτη φορά σ’ αγαπάω
κι έχω στ’ αστέρια βρεθεί
Ό,τι και να λένε δε με νοιάζει
Σ’ ερωτεύτηκα και δεν αλλάζει
Τη γροθιά βαράω στο μαχαίρι
κι ούτε που μ’ ενδιαφέρει
Ό,τι και να λένε δε μ’ αγγίζει
Η ζωή για μένα τώρα αρχίζει
Από δω και πέρα το δηλώνω
ότι ζω για σένα μόνο
Δε λογαριάζω τι λένε οι άλλοι
ούτε που με αφορά
Δε μ’ ενδιαφέρει το που θα με βγάλει
έχω ανοίξει φτερά
Άσε να κρίνουν αυτοί που ποτέ τους
δεν έχουν ερωτευτεί
Πιο δυνατή από μπόρες κι ανέμους
είν΄ η αγάπη αυτή
|
De logariázo ti gnómi tu kósmu
Ftáni pu ime kalá
Mésa sta mátia su ida to fos mu
ki ónira káno pollá
Dípla su páli geláo , petáo
Niótho ksaná san pedí
Ipa gia próti forá s’ agapáo
ki écho st’ astéria vrethi
Ό,ti ke na léne de me niázi
S’ eroteftika ke den allázi
Ti grothiá varáo sto macheri
ki ute pu m’ endiaféri
Ό,ti ke na léne de m’ angizi
I zoí gia ména tóra archízi
Apó do ke péra to dilóno
óti zo gia séna móno
De logariázo ti léne i álli
ute pu me aforá
De m’ endiaféri to pu tha me vgáli
écho aniksi fterá
Άse na krínun afti pu poté tus
den échun erotefti
Pio dinatí apó bóres ki anémus
in΄ i agápi aftí
|