|
Στην αμμουδιά τη μαγεμένη
μια ψαροπούλα αγκαλιασμένη
με τον καλό της τον ψαρά
μεθάει απο χαρά.
Κι οι δυο τους έχουνε μεθύσει
και μες στην πορφυρένια δύση
κρύβεται απάνω του εκείνη σαν παιδί
κι εκείνος τη φιλάει και σιγοτραγουδεί..
Αχ ψαροπούλα μες στις θάλασσες και στ’ ακρογιάλια
δε θα βρεθούνε σαν τα χείλη σου τέτοια κοράλλια.
Πάνω στα μαλλιά σου παιχνιδίζουν
τρελά μαϊστράλια
και σου μίλα
το κύμα όταν κυλά.
Και μια βραδιά φουρτουνιασμένη
εκείνη αδίκως περιμένει
άφησε εκείνος τη στεριά
και πάει μακριά.
Έφυγε με το πυροφάνι κι ούτε πια πίσω δεν εφάνει
κι ενώ κοιτάζει με μια ελπίδα της κρυφή
το μαϊστράλλι παίρνει τούτη τη στροφή.
Αχ ψαροπούλα μες στις θάλασσες και στ’ ακρογιάλια
δε θα βρεθούνε σαν τα χείλη σου τέτοια κοράλλια.
Πάνω στα μαλλιά σου παιχνιδίζουν
τρελά μαϊστράλια
και σου μίλα το κύμα όταν κυλά.
|
Stin ammudiá ti mageméni
mia psaropula agkaliasméni
me ton kaló tis ton psará
methái apo chará.
Ki i dio tus échune methísi
ke mes stin porfirénia dísi
krívete apáno tu ekini san pedí
ki ekinos ti filái ke sigotragudi..
Ach psaropula mes stis thálasses ke st’ akrogiália
de tha vrethune san ta chili su tétia korállia.
Páno sta malliá su pechnidízun
trelá maistrália
ke su míla
to kíma ótan kilá.
Ke mia vradiá furtuniasméni
ekini adíkos periméni
áfise ekinos ti steriá
ke pái makriá.
Έfige me to pirofáni ki ute pia píso den efáni
ki enó kitázi me mia elpída tis krifí
to maistrálli perni tuti ti strofí.
Ach psaropula mes stis thálasses ke st’ akrogiália
de tha vrethune san ta chili su tétia korállia.
Páno sta malliá su pechnidízun
trelá maistrália
ke su míla to kíma ótan kilá.
|
