|
Από σαράντα κύματα
σε πέρασαν κι ακόμα
να φύγει από πάνω σου
το ματωμένο χώμα.
Ψωροκώσταινα καημένη
άτυχη και προδομένη,
άτυχη και προδομένη
ψωροκώσταινα καημένη.
Μες στους καιρούς
τους δύσκολους μ’ ένα λουρί
στο χέρι, σου μάθαιναν
πώς παίζουνε απάνω κάτω χέρι.
Ψωροκώσταινα καημένη
άτυχη και προδομένη,
άτυχη και προδομένη
ψωροκώσταινα καημένη.
Φορτώσανε στην πλάτη σου
ντροπές και ρεζιλίκια,
παιδιά σου σε πουλήσανε
για χίλια μεταλίκια.
Ψωροκώσταινα καημένη
άτυχη και προδομένη,
άτυχη και προδομένη
ψωροκώσταινα καημένη.
|
Apó saránta kímata
se pérasan ki akóma
na fígi apó páno su
to matoméno chóma.
Psorokóstena kaiméni
átichi ke prodoméni,
átichi ke prodoméni
psorokóstena kaiméni.
Mes stus kerus
tus dískolus m’ éna lurí
sto chéri, su máthenan
pós pezune apáno káto chéri.
Psorokóstena kaiméni
átichi ke prodoméni,
átichi ke prodoméni
psorokóstena kaiméni.
Fortósane stin pláti su
ntropés ke rezilíkia,
pediá su se pulísane
gia chília metalíkia.
Psorokóstena kaiméni
átichi ke prodoméni,
átichi ke prodoméni
psorokóstena kaiméni.
|
