Πάνω στο χιόνι η Ro ra ni, κοιμάται το μωρό μου
και λούζονται στον ύπνο, του οι μυθικοί Θεοί
Βοριάς του τάζει το ασημί, κι ο νότος το μετάξι
η πούλια κι ο αυγερινός, του στέκουν μη χαθεί
Πάνω στο χιόνι η Ro ra ni, άφηνε εσύ σημάδια
να βρίσκονται και να ‘ρχονται, της Άνοιξης τα χάδια
Άσε και στο προσκέφαλο, αστέρι αναμμένο
να βρει το δρόμο του να ‘ρθει, της μοίρας το γραμμένο
Ο άνεμος ταράζει το χορτάρι, ταράζει τις ιτιές
τα βράχια κουδουνίζουν μες στο βράδυ, νανούρισμα κι ευχές
Δώσε του ύπνου Ro ra ni, φτερά για να πετάξει
στον ύπνο μέσα το βαθύ, γλυκά να αναστενάξει
|
Páno sto chióni i Ro ra ni, kimáte to moró mu
ke luzonte ston ípno, tu i mithiki Thei
Ooriás tu tázi to asimí, ki o nótos to metáksi
i pulia ki o avgerinós, tu stékun mi chathi
Páno sto chióni i Ro ra ni, áfine esí simádia
na vrískonte ke na ‘rchonte, tis Άniksis ta chádia
Άse ke sto proskéfalo, astéri anamméno
na vri to drómo tu na ‘rthi, tis miras to gramméno
O ánemos tarázi to chortári, tarázi tis itiés
ta vráchia kudunízun mes sto vrádi, nanurisma ki efchés
Dóse tu ípnu Ro ra ni, fterá gia na petáksi
ston ípno mésa to vathí, gliká na anastenáksi
|