Τα δυο αστέρια του βορρά
λουλούδια
λουλούδια ανθισμένα
ένας Ρωμιός και μια Ρωμιά
από μπαξέ
από μπαξέ κομμένα
Δύο πλατάνια αψηλά
ρίχνουν τα φύ
ρίχνουν τα φύλλα στρώμα
κι ο Δίας απ’ τον Όλυμπο
φυλάει τον Πλα
φυλάει τον Πλαταμώνα
Ρωμιός αγάπησε Ρωμιά
Ρωμιά και Θεσσαλονικιά
Ρωμιά και Θεσσαλονικιά
Ρωμιός αγάπησε Ρωμιά
Πάρε Θεέ του έρωτα
το δυνατό
το δυνατό σου άστρο
και ρίχτο ξημερώματα
στο μαγεμέ
στο μαγεμένο κάστρο
Ρωμιός αγάπησε Ρωμιά
Ρωμιά και Θεσσαλονικιά
Ρωμιά και Θεσσαλονικιά
Ρωμιός αγάπησε Ρωμιά
|
Ta dio astéria tu vorrá
luludia
luludia anthisména
énas Romiós ke mia Romiá
apó baksé
apó baksé komména
Dío platánia apsilá
ríchnun ta fí
ríchnun ta fílla stróma
ki o Días ap’ ton Όlibo
filái ton Pla
filái ton Platamóna
Romiós agápise Romiá
Romiá ke Thessalonikiá
Romiá ke Thessalonikiá
Romiós agápise Romiá
Páre Theé tu érota
to dinató
to dinató su ástro
ke ríchto ksimerómata
sto magemé
sto mageméno kástro
Romiós agápise Romiá
Romiá ke Thessalonikiá
Romiá ke Thessalonikiá
Romiós agápise Romiá
|