Άκουσε, εγώ μας συγχωρώ
τα λάθη μας ένα ένα τα ξεχνώ
κοίτα με, τα μάτια μου μιλούν
μου έλειψες ψέματα δε θα σου πουν
Σ’ αγαπάω ακόμα και θα είναι δίχως χρώμα
όλη η ζωή μου αν δεν θα ξαναρθείς
μα σ’ αγαπάω με πάθος κι αν είναι ένα λάθος το αγνοώ
μαζί σου θέλω να ‘μαι πάντα εγώ μην μ’αρνηθείς.
Άκουσε κι αν χάσαμε καιρό
δεν είναι αργά να το αλλάξουμε κι αυτό
κράτα με, φοβάμαι μην χαθείς
την μοναξιά δεν αγάπησε κανείς.
Σ’ αγαπάω ακόμα και θα είναι δίχως χρώμα
όλη η ζωή μου αν δεν θα ξαναρθείς
μα σ’ αγαπάω με πάθος κι αν είναι ένα λάθος το αγνοώ
μαζί σου θέλω να ‘μαι πάντα εγώ μην μ’αρνηθείς.
Κοίτα με, τα μάτια μου μιλούν
μου έλειψες ψέματα δε θα σου πουν
|
Άkuse, egó mas sigchoró
ta láthi mas éna éna ta ksechnó
kita me, ta mátia mu milun
mu élipses psémata de tha su pun
S’ agapáo akóma ke tha ine díchos chróma
óli i zoí mu an den tha ksanarthis
ma s’ agapáo me páthos ki an ine éna láthos to agnoó
mazí su thélo na ‘me pánta egó min m’arnithis.
Άkuse ki an chásame keró
den ine argá na to alláksume ki aftó
kráta me, fováme min chathis
tin monaksiá den agápise kanis.
S’ agapáo akóma ke tha ine díchos chróma
óli i zoí mu an den tha ksanarthis
ma s’ agapáo me páthos ki an ine éna láthos to agnoó
mazí su thélo na ‘me pánta egó min m’arnithis.
Kita me, ta mátia mu milun
mu élipses psémata de tha su pun
|