Μην ψάχνεις την παλιά πληγή στο στήθος μου,
την έκλεισε ο χρόνος.
Και τα σημάδια μη ζητάς
που χάραξε ο πόνος.
Σ’ αγάπησα για μια φορά,
σ’ αγάπησα, πιο πάνω απ’ ό,τι άξιζες φοβάμαι.
Για σένα έκλαψα πικρά,
μα τώρα σε λυπάμαι, μα τώρα σε λυπάμαι.
Δε φέρνεις πίσω τα παλιά με δάκρυα,
χωρίσαμε στ’ αλήθεια.
Πληγή βαθιά ο χωρισμός
που μου ’γινε συνήθεια.
Σ’ αγάπησα για μια φορά,
σ’ αγάπησα, πιο πάνω απ’ ό,τι άξιζες φοβάμαι.
Για σένα έκλαψα πικρά,
μα τώρα σε λυπάμαι, μα τώρα σε λυπάμαι.
|
Min psáchnis tin paliá pligí sto stíthos mu,
tin éklise o chrónos.
Ke ta simádia mi zitás
pu chárakse o pónos.
S’ agápisa gia mia forá,
s’ agápisa, pio páno ap’ ó,ti áksizes fováme.
Gia séna éklapsa pikrá,
ma tóra se lipáme, ma tóra se lipáme.
De férnis píso ta paliá me dákria,
chorísame st’ alíthia.
Pligí vathiá o chorismós
pu mu ’gine siníthia.
S’ agápisa gia mia forá,
s’ agápisa, pio páno ap’ ó,ti áksizes fováme.
Gia séna éklapsa pikrá,
ma tóra se lipáme, ma tóra se lipáme.
|