|
Γελούσες κι έλιωναν
τα σύννεφα κι οι σκέψεις μου.
Σ’ ένα ανοιξιάτικο λιβάδι
ήμασταν μόνοι.
Ξάπλωνα κι είχα το κεφάλι μου στα πόδια σου.
Κι άκουγα το χορτάρι να μεγαλώνει.
Γελούσες κι έσβηναν
τα σύννεφα κι οι λύπες μου.
Σ’ ένα ανοιξιάτικο λιβάδι
ήμασταν μόνοι.
Ξάπλωνα κι είχα το κεφάλι μου στα πόδια σου.
Κι άκουγα το χορτάρι να μεγαλώνει.
Κι όταν αγρίευα αφηνόμουν
στην αγκαλιά του να με σηκώνει.
Κι όταν αγρίευα αφηνόμουν
στην αγκαλιά του να με σηκώνει.
|
Geluses ki élionan
ta sínnefa ki i sképsis mu.
S’ éna aniksiátiko livádi
ímastan móni.
Ksáplona ki icha to kefáli mu sta pódia su.
Ki ákuga to chortári na megalóni.
Geluses ki ésvinan
ta sínnefa ki i lípes mu.
S’ éna aniksiátiko livádi
ímastan móni.
Ksáplona ki icha to kefáli mu sta pódia su.
Ki ákuga to chortári na megalóni.
Ki ótan agríeva afinómun
stin agkaliá tu na me sikóni.
Ki ótan agríeva afinómun
stin agkaliá tu na me sikóni.
|
