Εσύ που ζεις μ’ εκείνη που αγάπησα
εσύ που ζεις μ’ εκείνη που αγαπώ
να μη της πεις πως σαν κλαράκι τσάκισα
κι αυτή τη νύχτα θα κοπώ
Να την κρατάς σαν άγιο δισκοπότηρο
να την κοιτάς στα μάτια σαν Χριστό
Σ’ ευχαριστώ, σ ’ ευχαριστώ
Εσύ που ζεις μ’ εκείνη που με κέρασε
πικρό κρασί μαζί σου για να `ρθει
να μην της πεις πως ο καημός με γέρασε
Μην της το πεις και πικραθεί
Να την πονάς σαν άγγελο που αμάρτησε
και βρήκε τον παράδεισο κλειστό
Να προσκυνάς το χέρι που με κράτησε
Σ’ ευχαριστώ, σ’ ευχαριστώ
|
Esí pu zis m’ ekini pu agápisa
esí pu zis m’ ekini pu agapó
na mi tis pis pos san klaráki tsákisa
ki aftí ti níchta tha kopó
Na tin kratás san ágio diskopótiro
na tin kitás sta mátia san Christó
S’ efcharistó, s ’ efcharistó
Esí pu zis m’ ekini pu me kérase
pikró krasí mazí su gia na `rthi
na min tis pis pos o kaimós me gérase
Min tis to pis ke pikrathi
Na tin ponás san ángelo pu amártise
ke vríke ton parádiso klistó
Na proskinás to chéri pu me krátise
S’ efcharistó, s’ efcharistó
|