Χτύπησε ο πόνος μια και δεν μ’ απάντησε
χτύπησε η πίκρα δυο και δε με λύγισε
ήρθε κι η μοναξιά παρέα μου `κανε
κι ήπιαμε από μια κούπακι αδερφώσαμε
Μα σαν τ’ αστέρια σβήσαν και ξημέρωσε
με μάτια δακρυσμένα σ’ ονειρεύτηκα
Μα σαν τ’ αστέρια σβήσαν και ξημέρωσε
με μάτια δακρυσμένα σ’ ονειρεύτηκα
Θόλωσε ο ουρανός και δεν εδάκρυσε
Έλαμψε η αστραπή και δε με θάμπωσε
Ήρθε κι η θύμησή σου και μ’ αγκάλιασε
κι έσκυψε μες στα χείλια και με φίλησε
Μα σαν τ’ αστέρια σβήσαν και ξημέρωσε
με μάτια δακρυσμένα σ’ ονειρεύτηκα
Μα σαν τ’ αστέρια σβήσαν και ξημέρωσε
με μάτια δακρυσμένα σ’ ονειρεύτηκα
|
Chtípise o pónos mia ke den m’ apántise
chtípise i píkra dio ke de me lígise
írthe ki i monaksiá paréa mu `kane
ki ípiame apó mia kupaki aderfósame
Ma san t’ astéria svísan ke ksimérose
me mátia dakrisména s’ onireftika
Ma san t’ astéria svísan ke ksimérose
me mátia dakrisména s’ onireftika
Thólose o uranós ke den edákrise
Έlampse i astrapí ke de me thábose
Ήrthe ki i thímisí su ke m’ agkáliase
ki éskipse mes sta chilia ke me fílise
Ma san t’ astéria svísan ke ksimérose
me mátia dakrisména s’ onireftika
Ma san t’ astéria svísan ke ksimérose
me mátia dakrisména s’ onireftika
|