Σε είδα απόψε ξαφνικά μετά από χρόνια
ήσουν ωραία όπως ήσουνα παλιά
κι έτρεξε ο νους μου τότε εκεί στα περασμένα
που είχαμε του έρωτα τα βέλη στην καρδιά
Μ’ είδες και εσύ με μια χαρά ζωγραφισμένη
κι αμέσως δάκρυσες και δάκρυσα και εγώ
και ένα γιατί μ’ ένα παράπονο στα χείλη
που μας θυμίζει ότι φταίξαμε και οι δυο
Τα χρόνια πέρασαν μα εμείς μείναμε μόνοι
μακριά ο ένας από του άλλου τα φιλιά
ήταν σκληρό μες την ζωή έτσι να γίνει
αν αγαπιόμαστε να ζούμε χωριστά
|
Se ida apópse ksafniká metá apó chrónia
ísun orea ópos ísuna paliá
ki étrekse o nus mu tóte eki sta perasména
pu ichame tu érota ta véli stin kardiá
M’ ides ke esí me mia chará zografisméni
ki amésos dákrises ke dákrisa ke egó
ke éna giatí m’ éna parápono sta chili
pu mas thimízi óti fteksame ke i dio
Ta chrónia pérasan ma emis miname móni
makriá o énas apó tu állu ta filiá
ítan skliró mes tin zoí étsi na gini
an agapiómaste na zume choristá
|