Σε είδα να κλαδεύεις, σε είδα να κλαδεύεις
σε είδα να κλαδεύεις, μια τριανταφυλλιά
Και πήδηξα απ’ το φράχτη και πήδηξα απ’ το φράχτη
και πήδηξα απ’ το φράχτη, αχ να πάρω δυο φιλιά
Κι από τότε κοπελιά μου
τίκι τακ κάνει η καρδιά μου
Τίκι τακ τακ τακ κάνει η καρδιά μου
από τότε κοπελιά μου
Σε είδα να κλαδεύεις, σε είδα να κλαδεύεις
σε είδα να κλαδεύεις το πιο ψηλό κλαδί
Κι αυτό που είδα φως μου κι αυτό που είδα φως μου
κι αυτό που είδα φως μου, αχ δεν το ‘χα ξαναδεί
Σε είδα να κλαδεύεις, σε είδα να κλαδεύεις
σε είδα να κλαδεύεις το πιο ψηλό δεντρί
Και σου ‘πιανα την σκάλα και σου ‘πιανα την σκάλα
και σου ‘πιανα την σκάλα, ν’ ανέβεις πιο ψηλά
|
Se ida na kladevis, se ida na kladevis
se ida na kladevis, mia triantafilliá
Ke pídiksa ap’ to fráchti ke pídiksa ap’ to fráchti
ke pídiksa ap’ to fráchti, ach na páro dio filiá
Ki apó tóte kopeliá mu
tíki tak káni i kardiá mu
Tíki tak tak tak káni i kardiá mu
apó tóte kopeliá mu
Se ida na kladevis, se ida na kladevis
se ida na kladevis to pio psiló kladí
Ki aftó pu ida fos mu ki aftó pu ida fos mu
ki aftó pu ida fos mu, ach den to ‘cha ksanadi
Se ida na kladevis, se ida na kladevis
se ida na kladevis to pio psiló dentrí
Ke su ‘piana tin skála ke su ‘piana tin skála
ke su ‘piana tin skála, n’ anévis pio psilá
|