|
Παραδομένος στα βαθιά σου
γίναν τα κύματα μεγάλα
έχω για σένανε καημό
νοιώθω να πέφτω στο κενό
πως μου λείπουν τα φτερά σου
Μες το ποτήρι η φωνή σου
να μου φωνάζει σ’αγαπάω
γίναν οι νύχτες μαχαιριές
κόβουν στα δυο τις χαρές
που έζησα στην αγκαλιά σου.
Και σε περίμενα, όσο κι αν ήξερα
πως η καρδιά σου σε άλλα χέρια χτυπά
κι όμως αντέχω ακόμα, δίνω ψυχή και σώμα
στην αγκαλιά σου να πεθάνω ξανά.
Ακόμα εδώ και πάλι να παρακαλάω
τον χρόνο πίσω να σε δω
να δεις και εσύ στα μάτια μου πόσο πονάω
το τελευταίο να σου πω το σ’αγαπώ
προσπάθησα και απέτυχα να σε ξεχάσω
δεν τα κατάφερα από εσένα να σωθώ
όσο κι αν πάλεψα για να σε ξεπεράσω
πως θα ξεχάσω έναν έρωτα Θεό.
Πως να ξεχάσω την μορφή σου
ο χρόνος πάγωσε σε εσένα
έλα και διώξε την βροχή
που μπαίνει μέσα στην ψυχή
φέρε τον ήλιο με ένα βλέμμα
Και σε περίμενα, όσο κι αν ήξερα
πως η καρδιά σου σε άλλα χέρια χτυπά
κι όμως αντέχω ακόμα, δίνω ψυχή και σώμα
στην αγκαλιά σου να πεθάνω ξανά.
Κι όμως αντέχω ακόμα και ας με γονάτισες
κι αν την υπόσχεση που έδωσες δεν κράτησες
δεν το πιστεύω πως ποτέ σου δεν μ’αγάπησες
μείνε μαζί μου γιατί δίνω μάχες άνισες
έλα πονάω, έλα πάλι, έλα σήμερα
έλα και σβήσε της καρδιάς μου τα εφήμερα
είναι ο ήλιος μου γεμάτος από σύννεφα
μα εγώ να ξέρεις άλλο τόσο θα περίμενα
Και σε περίμενα, όσο κι αν ήξερα
πως η καρδιά σου σε άλλα χέρια χτυπά
κι όμως αντέχω ακόμα, δίνω ψυχή και σώμα
στην αγκαλιά σου να πεθάνω ξανά.
|
Paradoménos sta vathiá su
ginan ta kímata megála
écho gia sénane kaimó
niótho na péfto sto kenó
pos mu lipun ta fterá su
Mes to potíri i foní su
na mu fonázi s’agapáo
ginan i níchtes macheriés
kóvun sta dio tis charés
pu ézisa stin agkaliá su.
Ke se perímena, óso ki an íksera
pos i kardiá su se álla chéria chtipá
ki ómos antécho akóma, díno psichí ke sóma
stin agkaliá su na petháno ksaná.
Akóma edó ke páli na parakaláo
ton chróno píso na se do
na dis ke esí sta mátia mu póso ponáo
to telefteo na su po to s’agapó
prospáthisa ke apéticha na se ksecháso
den ta katáfera apó eséna na sothó
óso ki an pálepsa gia na se kseperáso
pos tha ksecháso énan érota Theó.
Pos na ksecháso tin morfí su
o chrónos págose se eséna
éla ke diókse tin vrochí
pu beni mésa stin psichí
fére ton ílio me éna vlémma
Ke se perímena, óso ki an íksera
pos i kardiá su se álla chéria chtipá
ki ómos antécho akóma, díno psichí ke sóma
stin agkaliá su na petháno ksaná.
Ki ómos antécho akóma ke as me gonátises
ki an tin ipóschesi pu édoses den krátises
den to pistevo pos poté su den m’agápises
mine mazí mu giatí díno máches ánises
éla ponáo, éla páli, éla símera
éla ke svíse tis kardiás mu ta efímera
ine o ílios mu gemátos apó sínnefa
ma egó na kséris állo tóso tha perímena
Ke se perímena, óso ki an íksera
pos i kardiá su se álla chéria chtipá
ki ómos antécho akóma, díno psichí ke sóma
stin agkaliá su na petháno ksaná.
|
