Σε ψάχνω μέσα στις ιτιές
μέσα σε δέντρα μύρια,
στη γη στερέψαν οι φωτιές,
στέρεψαν τα λιοπύρια.
Φεγγάρια κι άστρα έβαλες
στα μάτια για τη νύχτα
κι αν δε χαθείς στη χαραυγή
τα δάκρυά μου πνίχ’ τα.
Σε ψάχνω μέσα στις σπηλιές,
στα χαμομήλια δίπλα,
σε ξέρες και σ’ ακρογιαλιές,
στ’ αστέρια μες στη νύχτα.
Φεγγάρια κι άστρα έβαλες
στα μάτια για τη νύχτα
κι αν δε χαθείς στη χαραυγή
τα δάκρυά μου πνίχ’ τα.
Σε ψάχνω αυτή την άνοιξη
λεπτοπλεγμένη αγάπη,
κι έγινες ήλιος του καημού
και γιασεμί στη στάχτη.
Φεγγάρια κι άστρα έβαλες
στα μάτια για τη νύχτα
κι αν δε χαθείς στη χαραυγή
τα δάκρυά μου πνίχ’ τα,
τα δάκρυά μου πνίχ’ τα,
τα δάκρυά μου πνίχ’ τα.
|
Se psáchno mésa stis itiés
mésa se déntra míria,
sti gi sterépsan i fotiés,
stérepsan ta liopíria.
Fengária ki ástra évales
sta mátia gia ti níchta
ki an de chathis sti charavgí
ta dákriá mu pních’ ta.
Se psáchno mésa stis spiliés,
sta chamomília dípla,
se kséres ke s’ akrogialiés,
st’ astéria mes sti níchta.
Fengária ki ástra évales
sta mátia gia ti níchta
ki an de chathis sti charavgí
ta dákriá mu pních’ ta.
Se psáchno aftí tin ániksi
leptoplegméni agápi,
ki égines ílios tu kaimu
ke giasemí sti stáchti.
Fengária ki ástra évales
sta mátia gia ti níchta
ki an de chathis sti charavgí
ta dákriá mu pních’ ta,
ta dákriá mu pních’ ta,
ta dákriá mu pních’ ta.
|