Σε χρειάζομαι να ζήσω | Se chriázome na zíso

Δεν είν’ ο έρωτας τσιγάρο να το κόψω,
ούτε ζητιάνος, απ’ την πόρτα να τον διώξω,
είναι το αίμα, που στις φλέβες μου κυλά,
είν’ η καρδιά μου, που για σένα μου μιλά.

Αδύνατον, το παρελθόν να σβήσω,
σε θέλω, σε χρειάζομαι να ζήσω.

Δεν είν’ ο έρωτας φωτιά για να την σβήσω,
ούτ’ ένα γράμμα διαβασμένο να το σκίσω,
είναι μια ανάσα στη σβησμένη μου ζωή,
είν’ η ελπίδα η χαμένη, που `χω βρει.

Αδύνατον, το παρελθόν να σβήσω,
σε θέλω, σε χρειάζομαι να ζήσω.

Den in’ o érotas tsigáro na to kópso,
ute zitiános, ap’ tin pórta na ton diókso,
ine to ema, pu stis fléves mu kilá,
in’ i kardiá mu, pu gia séna mu milá.

Adínaton, to parelthón na svíso,
se thélo, se chriázome na zíso.

Den in’ o érotas fotiá gia na tin svíso,
ut’ éna grámma diavasméno na to skíso,
ine mia anása sti svisméni mu zoí,
in’ i elpída i chaméni, pu `cho vri.

Adínaton, to parelthón na svíso,
se thélo, se chriázome na zíso.