|
Αυτοί που ακονίζουν το δόντι του σκύλου
Σημαίνοντας θάνατο
Αυτοί που λάμπουν με τη δόξα του πουλιού
Σημαίνοντας θάνατο
Αυτοί που κάθονται στο στάβλο της ικανοποίησης
Σημαίνοντας θάνατο
Αυτοί που υποφέρουν την έκσταση του ζώου
Σημαίνοντας θάνατο
Δεν υπάρχουν πια
Τους υπόταξε ένα φύσημα από ανέμη
Αλλά πίσω από τη ράχη μου
ακούω μια παγωμένη ριπή
Το κροτάλισμα των κοκάλων
και το πνιγμένο γέλιο
να απλώνεται στην ακοή
Έλα και θα σου δείξω
κάτι διαφορετικό από τον ίσκιο σου
που τρέχει το πρωί ξοπίσω σου
Κι από τον ίσκιο σου
που σηκώνεται να σ’ ανταμώσει το βράδυ
Μέσα σε μια χούφτα σκόνη
να σου δείξω το φόβο
|
Afti pu akonízun to dónti tu skílu
Simenontas thánato
Afti pu lábun me ti dóksa tu puliu
Simenontas thánato
Afti pu káthonte sto stávlo tis ikanopiisis
Simenontas thánato
Afti pu ipoférun tin ékstasi tu zóu
Simenontas thánato
Den ipárchun pia
Tus ipótakse éna físima apó anémi
Allá píso apó ti ráchi mu
akuo mia pagoméni ripí
To krotálisma ton kokálon
ke to pnigméno gélio
na aplónete stin akoí
Έla ke tha su dikso
káti diaforetikó apó ton ískio su
pu tréchi to pri ksopíso su
Ki apó ton ískio su
pu sikónete na s’ antamósi to vrádi
Mésa se mia chufta skóni
na su dikso to fóvo
|
