Στις βιτρίνες μια ζωή καταναλώνω
το κενό που ‘χω βαθιά μου μεγαλώνω
και στα είδη υγιεινής διατροφής
ψάχνω δρόμους στη ζωή επιστροφής.
Και επιστρέφω ευτυχισμένη με τα ψώνια
και στην πόρτα μου από πίσω βρίσκω χιόνια
και ο φόβος που φοβάμαι περιμένει
πάντα εκεί και πάντα ίδιος να επιμένει.
Σ’ ένα ράφι σούπερ μάρκετ αφημένο
το μυαλό μου τριγυρνάει αφηρημένο
κι έχω μέσα στο καρότσι και τα σπρώχνω
εφιάλτες κι αγωνίες μου που διώχνω.
|
Stis vitrínes mia zoí katanalóno
to kenó pu ‘cho vathiá mu megalóno
ke sta idi igiinís diatrofís
psáchno drómus sti zoí epistrofís.
Ke epistréfo eftichisméni me ta psónia
ke stin pórta mu apó píso vrísko chiónia
ke o fóvos pu fováme periméni
pánta eki ke pánta ídios na epiméni.
S’ éna ráfi super márket afiméno
to mialó mu trigirnái afiriméno
ki écho mésa sto karótsi ke ta spróchno
efiáltes ki agoníes mu pu dióchno.
|