Σκαραμαγκάς και Πειραιάς Μοσχάτο Ελευσίνα
γεμάτο εργοστάσια και μια ζωή ρουτίνα.
Στη Σαλαμίνα κάποτε που έκανα εργάτης
εκεί με βρήκε το κακό και τριγυρνώ σακάτης.
Αχ και τι άλλο έχω να σου πω
κι αν με καταλάβεις φίλε
εγώ θα σ’ αγαπώ.
Τα νιάτα χαραμίζονται μες στα μηχανουργεία,
με τα γυμνά καλώδια και με την υγρασία.
Περνούν τα χρόνια χάνονται, δεν βγαίνει σε καλό μας
κι από την καταπίεση σκουριάζει το μυαλό μας.
Αχ και τι άλλο έχω να σου πω
κι αν με καταλάβεις φίλε
εγώ θα σ’ αγαπώ
Και θα `ρθει κάποιο πρωινό που δεν το περιμένεις
που θα σου πούνε σχόλασες
και σπίτι σου πηγαίνεις
Φωνάζω και πικραίνομαι
τη πιο πικρή αλήθεια
πως πάντα μας σερβίρουνε
τα ίδια παραμύθια
Αχ και τι άλλο έχω να σου πω
κι αν με καταλάβεις φίλε
εγώ θα σ’ αγαπώ.
|
Skaramagkás ke Pireás Moscháto Elefsína
gemáto ergostásia ke mia zoí rutína.
Sti Salamína kápote pu ékana ergátis
eki me vríke to kakó ke trigirnó sakátis.
Ach ke ti állo écho na su po
ki an me katalávis fíle
egó tha s’ agapó.
Ta niáta charamízonte mes sta michanurgia,
me ta gimná kalódia ke me tin igrasía.
Pernun ta chrónia chánonte, den vgeni se kaló mas
ki apó tin katapíesi skuriázi to mialó mas.
Ach ke ti állo écho na su po
ki an me katalávis fíle
egó tha s’ agapó
Ke tha `rthi kápio prinó pu den to periménis
pu tha su pune schólases
ke spíti su pigenis
Fonázo ke pikrenome
ti pio pikrí alíthia
pos pánta mas servírune
ta ídia paramíthia
Ach ke ti állo écho na su po
ki an me katalávis fíle
egó tha s’ agapó.
|