Γιατί δε με λυπάσαι αναίσθητη καρδιά
γιατί πια δε θυμάσαι μι’ αξέχαστη βραδιά
που μες στην αγκαλιά μου μου είπες με καημό
πως δε θα νιώσεις άλλον αγάπης στεναγμό
Για σένα ξενυχτούσα, μεθούσα ως το πρωί
μου είχες καταντήσει μαρτύριο τη ζωή
και τώρα που έχω μείνει πια πτώμα ζωντανό
γλεντάς που υποφέρω, γελάς κι εγώ πονώ
Σκληρή καρδιά
γιατί να σ’ αγαπήσω
ψεύτρα με γέλασες
το ξέρω και πονώ
Δε σου αξίζει
ακόμα και να σε μισήσω
και μετανιώνω
γιατί να σ’ αγαπώ
|
Giatí de me lipáse anesthiti kardiá
giatí pia de thimáse mi’ akséchasti vradiá
pu mes stin agkaliá mu mu ipes me kaimó
pos de tha niósis állon agápis stenagmó
Gia séna ksenichtusa, methusa os to pri
mu iches katantísi martírio ti zoí
ke tóra pu écho mini pia ptóma zontanó
glentás pu ipoféro, gelás ki egó ponó
Sklirí kardiá
giatí na s’ agapíso
pseftra me gélases
to kséro ke ponó
De su aksízi
akóma ke na se misíso
ke metanióno
giatí na s’ agapó
|