Στο δωμάτιο, εδώ, με τους καθρέφτες,
οι εικόνες σου παραμορφωτικές,
με χαμένες, συνυπάρχουν, μουσικές,
μ’ ανθοδέσμες, με λικέρ και με αγάπες,
με χαμένες, συνυπάρχουν, μουσικές,
μ’ ανθοδέσμες, με λικέρ
και με αγάπες συμπτωματικές.
Στο δωμάτιο, εδώ, με τους καθρέφτες,
ενεδρεύει ένας τοίχος συμπαγής
και γελάς, και γελάς ευτυχισμένος
και μιλάς γι’ απόπειρα προσαρμογής,
και γελάς, και γελάς ευτυχισμένος
και μιλάς γι’ απόπειρα προσαρμογής.
Στο δωμάτιο, εδώ, με τους καθρέφτες,
τα πολύφωτά σου εκτυφλωτικά,
να φωτίζουνε, αποκαλυπτικά,
τις ρυτίδες, τις ουλές και τις σιωπές σου,
να φωτίζουνε, αποκαλυπτικά,
τις ρυτίδες, τις ουλές και τις σιωπές σου.
Έτσι, ξαφνικά.
|
Sto domátio, edó, me tus kathréftes,
i ikónes su paramorfotikés,
me chaménes, sinipárchun, musikés,
m’ anthodésmes, me likér ke me agápes,
me chaménes, sinipárchun, musikés,
m’ anthodésmes, me likér
ke me agápes sibtomatikés.
Sto domátio, edó, me tus kathréftes,
enedrevi énas tichos sibagís
ke gelás, ke gelás eftichisménos
ke milás gi’ apópira prosarmogís,
ke gelás, ke gelás eftichisménos
ke milás gi’ apópira prosarmogís.
Sto domátio, edó, me tus kathréftes,
ta polífotá su ektiflotiká,
na fotízune, apokaliptiká,
tis ritídes, tis ulés ke tis siopés su,
na fotízune, apokaliptiká,
tis ritídes, tis ulés ke tis siopés su.
Έtsi, ksafniká.
|