Απόψε δίπλα μου κοιμάσαι
κι ο ύπνος σου είναι βαρύς.
Στερνή φορά που πλάι μου θα ‘σαι
και ν’ αγρυπνήσεις δεν μπορείς.
Στα δυο απόψε με χωρίζεις
και δεν το ξέρεις και δεν κλαις.
Όρκο θα παίρνεις, θα νομίζεις
πως δεν με σκότωσες ποτέ.
Στα λιόφωτα τα μονοπάτια
του ονείρου τώρα περπατάς.
Ξύπνα κι απόμεινα κομμάτια
και τα κομμάτια μου πατάς.
Στα δυο απόψε με χωρίζεις
και δεν το ξέρεις και δεν κλαις.
Όρκο θα παίρνεις, θα νομίζεις
πως δεν με σκότωσες ποτέ.
|
Apópse dípla mu kimáse
ki o ípnos su ine varís.
Sterní forá pu plái mu tha ‘se
ke n’ agripnísis den boris.
Sta dio apópse me chorízis
ke den to kséris ke den kles.
Όrko tha pernis, tha nomízis
pos den me skótoses poté.
Sta liófota ta monopátia
tu oniru tóra perpatás.
Ksípna ki apómina kommátia
ke ta kommátia mu patás.
Sta dio apópse me chorízis
ke den to kséris ke den kles.
Όrko tha pernis, tha nomízis
pos den me skótoses poté.
|