Μερόνυχτα δαγκώνω το αντίο
που θέλει να ξεφύγει από το στόμα μου
δεν πρέπει να στο πω, όχι δεν πρέπει
γιατί είσαι το μισό από το σώμα σου.
Στα δυο κομμένη η ζωή μου
πόσο μπορώ να αντέξω άλλο
σε σένα δίνω το κορμί μου
μα το μυαλό μου έχω στον άλλο.
Μερόνυχτα κρατιέμαι μη φωνάξω
πως θέλω επιτέλους να χωρίσουμε
τα μάτια σου μου λένε πως δεν πρέπει
να γίνω η αιτία να δακρύσουμε.
Στα δυο κομμένη η ζωή μου
πόσο μπορώ να αντέξω άλλο
σε σένα δίνω το κορμί μου
μα το μυαλό μου έχω στον άλλο.
|
Merónichta dagkóno to antío
pu théli na ksefígi apó to stóma mu
den prépi na sto po, óchi den prépi
giatí ise to misó apó to sóma su.
Sta dio komméni i zoí mu
póso boró na antékso állo
se séna díno to kormí mu
ma to mialó mu écho ston állo.
Merónichta kratiéme mi fonákso
pos thélo epitélus na chorísume
ta mátia su mu léne pos den prépi
na gino i etía na dakrísume.
Sta dio komméni i zoí mu
póso boró na antékso állo
se séna díno to kormí mu
ma to mialó mu écho ston állo.
|