|
Είσαι στην πόρτα απέξω και τι να πω
Έχω πιάσει του θυμού το ρυθμό
Που γυρνάς με δώρα και σ’ αγαπώ
Μα κοίτα, φίλε, σ’ έχω χάσει τόσο καιρό
Και τη βγάζω σ’ ένα στρώμα σιωπής ψυχρό
Σε μια άβυσσο χώρια σου ζω
Και την κάθε συγγνώμη την κάνω εχθρό
Ένα ένα στα ’χω μαζεμένα
Που σε καίνε χέρια αναμμένα
Που δε γυρίζεις νύχτες που πονάω
Που με αγγίζεις κι όλα τα ξεχνάω
Ένα ένα στα ’χω μαζεμένα
Μα τα μάτια τα ’χεις βουρκωμένα
Κι ό,τι φοβάμαι, ρεύμα θα το πάρει
Πανάθεμά με, έχει και φεγγάρι
Ξέρω πόσο φταίω
Ήρθα, να μείνω λέω
Η άστατή μου φύση είναι ουτοπία
Σαν κι εσένα φως μου καμιά
Πολύ γλυκά η κάθε λέξη στάζει
Μα στο γιακά κραγιόν αυτό μου μοιάζει
Τριπλή φορά το πάθος σου απάτη
Το μαρτυρά η γρατζουνιά στην πλάτη
Ένα ένα στα ’χω μαζεμένα
Που σε καίνε χέρια αναμμένα
Που δε γυρίζεις νύχτες που πονάω
Που με αγγίζεις κι όλα τα ξεχνάω
Ένα ένα στα ’χω μαζεμένα
Μα τα μάτια τα ’χεις βουρκωμένα
Κι ό,τι φοβάμαι, ρεύμα θα το πάρει
Πανάθεμά με, έχει και φεγγάρι
|
Ise stin pórta apékso ke ti na po
Έcho piási tu thimu to rithmó
Pu girnás me dóra ke s’ agapó
Ma kita, fíle, s’ écho chási tóso keró
Ke ti vgázo s’ éna stróma siopís psichró
Se mia ávisso chória su zo
Ke tin káthe singnómi tin káno echthró
Έna éna sta ’cho mazeména
Pu se kene chéria anamména
Pu de girízis níchtes pu ponáo
Pu me angizis ki óla ta ksechnáo
Έna éna sta ’cho mazeména
Ma ta mátia ta ’chis vurkoména
Ki ó,ti fováme, revma tha to pári
Panáthemá me, échi ke fengári
Kséro póso fteo
Ήrtha, na mino léo
I ástatí mu físi ine utopía
San ki eséna fos mu kamiá
Polí gliká i káthe léksi stázi
Ma sto giaká kragión aftó mu miázi
Triplí forá to páthos su apáti
To martirá i gratzuniá stin pláti
Έna éna sta ’cho mazeména
Pu se kene chéria anamména
Pu de girízis níchtes pu ponáo
Pu me angizis ki óla ta ksechnáo
Έna éna sta ’cho mazeména
Ma ta mátia ta ’chis vurkoména
Ki ó,ti fováme, revma tha to pári
Panáthemá me, échi ke fengári
|
