Στα ξένα δίχως μάνα
από μικρό παιδί
σαν ταξιδιάρικο πουλί
γυρνώ σε μέρη ξένα
απόκληρος και ορφανός
με μάτια δακρυσμένα.
Μ’ έχουν δικάσει
γλυκιά μητέρα
να ζω μακριά σου
νύχτα και μέρα.
Μεγάλη καταδίκη
να ζεις στην ξενιτιά
είναι μεγάλο βάσανο
να `σαι ξενιτεμένος
χωρίς να κάνεις έγκλημα
να είσαι δικασμένος.
Μ’ έχουν δικάσει
γλυκιά μητέρα
να ζω μακριά σου
νύχτα και μέρα.
Νοστάλγησα το σπίτι μου
τ’ αδέλφια μου να δω
μανούλα μου θα ξαναρθώ
μια μέρα στο πλευρό σου
γιατί είναι κρίμα κι άδικο
να στερηθείς το γιο σου.
|
Sta kséna díchos mána
apó mikró pedí
san taksidiáriko pulí
girnó se méri kséna
apókliros ke orfanós
me mátia dakrisména.
M’ échun dikási
glikiá mitéra
na zo makriá su
níchta ke méra.
Megáli katadíki
na zis stin ksenitiá
ine megálo vásano
na `se kseniteménos
chorís na kánis égklima
na ise dikasménos.
M’ échun dikási
glikiá mitéra
na zo makriá su
níchta ke méra.
Nostálgisa to spíti mu
t’ adélfia mu na do
manula mu tha ksanarthó
mia méra sto plevró su
giatí ine kríma ki ádiko
na sterithis to gio su.
|