Στο παλιό το λιοτριβείο
μια φορά κι ένα καιρό
στα λιθάρια που γυρίζαν
κι ελιώναν τον καρπό
πέταξαν ένα παιδί, πέταξαν ένα παιδί
για να λιώσει να χαθεί.
Στα λιθάρια, στα λιθάρια
οι ανθρώποι οι κακοί
με την στρίγκλα τη μαγίστρα
το λουλούδι το σεμνό
λιώσαν το παιδί με βία
και δεν είναι αυτό ιστορία.
Τώρα ο ίσκιος του ο φρικτός
ξέσπασε σαν κεραυνός
στων ανθρώπων την κακία
και δεν είναι αυτό ιστορία.
|
Sto palió to liotrivio
mia forá ki éna keró
sta lithária pu girízan
ki eliónan ton karpó
pétaksan éna pedí, pétaksan éna pedí
gia na liósi na chathi.
Sta lithária, sta lithária
i anthrópi i kaki
me tin strígkla ti magistra
to luludi to semnó
liósan to pedí me vía
ke den ine aftó istoría.
Tóra o ískios tu o friktós
kséspase san keravnós
ston anthrópon tin kakía
ke den ine aftó istoría.
|