Στα μονοπάτια της ζωής
αν το προσέξεις θα το δεις
υπάρχουν άνθρωποι, υπάρχουν άνθρωποι
που μόνοι περπατάνε
μες τη μανία του βοριά
χωρίς αγάπη συντροφιά
όλο πηγαίνουν, μα που πηγαίνουν
και πουθενά δε σταματάνε
Χωρίς αγάπη η ζωή
σκληρά πληγώνει,
ατέλειωτοι της μοναξιάς
είναι οι δρόμοι
Στα μονοπάτια της ζωής
αν από λάθος θα χαθείς
υπάρχουν σύνορα, υπάρχουν σύνορα
που αν τα ξεπεράσεις
μπορεί στην τρέλα να βρεθείς
τον κόσμο μαύρο να τον δεις
και τ’όνομά σου, και τ’ όνομά σου
όπως εγώ θα το ξεχάσεις
Χωρίς αγάπη η ζωή
σκληρά πληγώνει,
ατέλειωτοι της μοναξιάς
είναι οι δρόμοι
|
Sta monopátia tis zoís
an to proséksis tha to dis
ipárchun ánthropi, ipárchun ánthropi
pu móni perpatáne
mes ti manía tu voriá
chorís agápi sintrofiá
ólo pigenun, ma pu pigenun
ke puthená de stamatáne
Chorís agápi i zoí
sklirá pligóni,
atélioti tis monaksiás
ine i drómi
Sta monopátia tis zoís
an apó láthos tha chathis
ipárchun sínora, ipárchun sínora
pu an ta kseperásis
bori stin tréla na vrethis
ton kósmo mavro na ton dis
ke t’ónomá su, ke t’ ónomá su
ópos egó tha to ksechásis
Chorís agápi i zoí
sklirá pligóni,
atélioti tis monaksiás
ine i drómi
|