Απόβραδο γλυκό σαν μέλι
πίσω στων άστρων την πηγή
λέν’ ιστορίες οι αγγέλοι
για τη μικρή θλιμμένη Γη.
Στα συννεφάκια ξαπλωμένα
για σένα λένε και για μένα.
Το δάκρυ τους βροχούλα τρέχει,
γι’ αυτό στην πόρτα σου όλο βρέχει.
Απόβραδο πικρό φαρμάκι
σαν ίσκιος φεύγεις στη σιωπή,
μα σ’ έχει δει το φεγγαράκι
και σ’ όλα τ’ άστρα θα το πει.
Αχ, πίσω απ’ το σύννεφο κρυμμένο
για σένα κλαίει το καημένο.
Το δάκρυ του βροχούλα στάζει
κι όπου κι αν πας θα συννεφιάζει.
|
Apóvrado glikó san méli
píso ston ástron tin pigí
lén’ istoríes i angéli
gia ti mikrí thlimméni Gi.
Sta sinnefákia ksaploména
gia séna léne ke gia ména.
To dákri tus vrochula tréchi,
gi’ aftó stin pórta su ólo vréchi.
Apóvrado pikró farmáki
san ískios fevgis sti siopí,
ma s’ échi di to fengaráki
ke s’ óla t’ ástra tha to pi.
Ach, píso ap’ to sínnefo krimméno
gia séna klei to kaiméno.
To dákri tu vrochula stázi
ki ópu ki an pas tha sinnefiázi.
|