|
Κάθε φορά που με κοιτάς
Μου μοιάζουν τα γλυκά σου μάτια σαν τοπία μαγικά
Αντίθετά μου, αν θα πας
Εγώ θα σπάσω σε κομμάτια, σαν καθρέφτης ξαφνικά
Μ’ αγγίζεις και πεθαίνω
Τ’ αντίο πια σπασμένο
Δε θα φύγω, στο ’χω πει
Καρδιά μου, σου ανήκω
Ακόμα κι όταν λείπω, βρίσκομαι εκεί
Στα χίλια χρόνια μια φορά αυτή η αγάπη
Σ’ αυτού του κόσμου τα μικρά, σπουδαίο κάτι
Απ’ τ’ ουρανού τα λαμπερά ως το κρεβάτι
Ένα σώμα μια ζωή
Στα χίλια χρόνια μια φορά αυτό το πάθος
Στα ταραγμένα σου νερά, εγώ ο βράχος
Κι αν έχεις χάρτινα φτερά κι αν είσαι λάθος
Το χρόνο άσε, να το πει
Σαν το φεγγάρι τ’ ουρανού
Θα είμαι εδώ και φως θα ρίχνω, όταν τρέμεις τις σκιές
Και μέσα στα βαθιά του νου
Με αγκαλιές μου θα σου δείχνω, πώς το χτες σου, να το καις
Μ’ αγγίζεις και πεθαίνω
Τ’ αντίο πια σπασμένο
Δε θα φύγω, στο ’χω πει
Καρδιά μου, σου ανήκω
Ακόμα κι όταν λείπω, βρίσκομαι εκεί
Στα χίλια χρόνια μια φορά αυτή η αγάπη
Σ’ αυτού του κόσμου τα μικρά, σπουδαίο κάτι
Απ’ τ’ ουρανού τα λαμπερά ως το κρεβάτι
Ένα σώμα μια ζωή
Στα χίλια χρόνια μια φορά αυτό το πάθος
Στα ταραγμένα σου νερά, εγώ ο βράχος
Κι αν έχεις χάρτινα φτερά κι αν είσαι λάθος
Το χρόνο άσε, να το πει
|
Káthe forá pu me kitás
Mu miázun ta gliká su mátia san topía magiká
Antíthetá mu, an tha pas
Egó tha spáso se kommátia, san kathréftis ksafniká
M’ angizis ke petheno
T’ antío pia spasméno
De tha fígo, sto ’cho pi
Kardiá mu, su aníko
Akóma ki ótan lipo, vrískome eki
Sta chília chrónia mia forá aftí i agápi
S’ aftu tu kósmu ta mikrá, spudeo káti
Ap’ t’ uranu ta laberá os to kreváti
Έna sóma mia zoí
Sta chília chrónia mia forá aftó to páthos
Sta taragména su nerá, egó o vráchos
Ki an échis chártina fterá ki an ise láthos
To chróno áse, na to pi
San to fengári t’ uranu
Tha ime edó ke fos tha ríchno, ótan trémis tis skiés
Ke mésa sta vathiá tu nu
Me agkaliés mu tha su dichno, pós to chtes su, na to kes
M’ angizis ke petheno
T’ antío pia spasméno
De tha fígo, sto ’cho pi
Kardiá mu, su aníko
Akóma ki ótan lipo, vrískome eki
Sta chília chrónia mia forá aftí i agápi
S’ aftu tu kósmu ta mikrá, spudeo káti
Ap’ t’ uranu ta laberá os to kreváti
Έna sóma mia zoí
Sta chília chrónia mia forá aftó to páthos
Sta taragména su nerá, egó o vráchos
Ki an échis chártina fterá ki an ise láthos
To chróno áse, na to pi
|
