|
Στη Δραπετσώνα μια κούκλα μ’ έχει κάψει,
μια κοριτσάρα τσαχπίνα λιγερή,
μες στη καρδιά μου για κείνη έχει ανάψει
κι αφού το ξέρει μου κάνει το βαρύ.
Γλυκιά Δραπετσωνίτισσα,
πολλές φορές ξενύχτησα,
γι’ αυτό τ’ αφράτο σου κορμί.
Θα πίνω ούζο μπόλικο,
θα κάνω και τον ζόρικο,
για σε κουκλίτσα μου μικρή.
Αχ αφράτη μου κοκκώνα μέσ’ από τη Δραπετσώνα,
Αααααααχ
Με πεθαίνει αυτή η γλυκιά σου γλώσσα,
Τα σκέρτσα σου τα τόσα με κάνουν να μεθώ.
Στο σεβντά σου καλέ μου στα φιλιά σου,
Να πεθάνω κουκλίτσα μου ποθώ.
Στη Δραπετσώνα θα ‘ρθώ ένα βραδάκι
Και θα μεθύσω με ούζο στα καλά,
Θα τραγουδήσω ν’ ακούσεις τι μεράκι,
Τι πόνο έχω για σένα στη καρδιά.
Αμάν βρε κοριτσάρα μου,
μπαρμπούνι μπαρμπουνάρα μου,
κομμάτια μου ‘χεις την καρδιά.
Θα πίνω ούζο μπόλικο,
θα κάνω και τον ζόρικο,
για σε ναζιάρα μου γλυκιά.
|
Sti Drapetsóna mia kukla m’ échi kápsi,
mia koritsára tsachpína ligerí,
mes sti kardiá mu gia kini échi anápsi
ki afu to kséri mu káni to varí.
Glikiá Drapetsonítissa,
pollés forés kseníchtisa,
gi’ aftó t’ afráto su kormí.
Tha píno uzo bóliko,
tha káno ke ton zóriko,
gia se kuklítsa mu mikrí.
Ach afráti mu kokkóna més’ apó ti Drapetsóna,
Aaaaaaach
Me petheni aftí i glikiá su glóssa,
Ta skértsa su ta tósa me kánun na methó.
Sto sevntá su kalé mu sta filiá su,
Na petháno kuklítsa mu pothó.
Sti Drapetsóna tha ‘rthó éna vradáki
Ke tha methíso me uzo sta kalá,
Tha tragudíso n’ akusis ti meráki,
Ti póno écho gia séna sti kardiá.
Amán vre koritsára mu,
barbuni barbunára mu,
kommátia mu ‘chis tin kardiá.
Tha píno uzo bóliko,
tha káno ke ton zóriko,
gia se naziára mu glikiá.
|
