Στάλα στάλα πάει το δάκρυ
Στου ματιού την άκρη
ήρθα δε με γνώρισε κανείς
Στάλα στάλα το φαρμάκι
Στο παλιό δρομάκι
Νύχτωσε κι ακόμα να φανείς
Στης καρδιάς σου τ’ ακρογιάλι
Μια βραδιά θ’ αράξω
Μου ’πες να γυρίσω και ζωή ν’ αλλάξω
Κι ήρθα να σε βρω
Στης καρδιάς σου τ’ ακρογιάλι
Θα σταθώ κι απόψε
Απ’ τον ουρανό σου ένα αστέρι κόψε
Ξέρω εκείνο πόσο σ’ αγαπώ
|
Stála stála pái to dákri
Stu matiu tin ákri
írtha de me gnórise kanis
Stála stála to farmáki
Sto palió dromáki
Níchtose ki akóma na fanis
Stis kardiás su t’ akrogiáli
Mia vradiá th’ arákso
Mu ’pes na giríso ke zoí n’ allákso
Ki írtha na se vro
Stis kardiás su t’ akrogiáli
Tha stathó ki apópse
Ap’ ton uranó su éna astéri kópse
Kséro ekino póso s’ agapó
|