Στις φάμπρικες της ξενιτιάς
μες στον ιδρώτα λιώνω
κι έχω παρέα τον καημό, αχ,
το δάκρυ και τον πόνο.
Στα ξένα εργοστάσια
δουλεύω σαν το σκύλο,
μανούλα μου κι αγάπη μου,
λεφτά για να σας στείλω.
Περνάω μέρες θλιβερές
και νύχτες όλο κλάμα
και τότε μόνο χαίρομαι, αχ,
όταν λαβαίνω γράμμα.
Στα ξένα εργοστάσια
δουλεύω σαν το σκύλο,
μανούλα μου κι αγάπη μου,
λεφτά για να σας στείλω.
Μανούλα μου κι αγάπη μου,
ας κάνουμε κουράγιο.
Ελπίζω γρήγορα να δω, αχ,
ελληνικό μουράγιο.
|
Stis fábrikes tis ksenitiás
mes ston idróta lióno
ki écho paréa ton kaimó, ach,
to dákri ke ton póno.
Sta kséna ergostásia
dulevo san to skílo,
manula mu ki agápi mu,
leftá gia na sas stilo.
Pernáo méres thliverés
ke níchtes ólo kláma
ke tóte móno cherome, ach,
ótan laveno grámma.
Sta kséna ergostásia
dulevo san to skílo,
manula mu ki agápi mu,
leftá gia na sas stilo.
Manula mu ki agápi mu,
as kánume kurágio.
Elpízo grígora na do, ach,
ellinikó murágio.
|