Από δώδεκα μνηστήρες προδομένη
Από ταξιτζήδες παρατημένη
Μια τραβεστί μικροαστή
στέκει καθιστή η ιππαστί
απελπισμένη στην κουπαστή
Πάει εξορία στα όρη
της ερημουνήσου Μυκόνου
Που έχουν κορυφή κώλουρου κώνου
να εύρει γιατρειά του πόνου
Μήπως και λησμονήσει
Αυτόν που κυρίως είχε αγαπήσει
Και αποπλανήσει
απ’ το γαϊδουρονήσι
Στης παρθένου Μυκόνου τα δάση
η τραβεστίτσα καταφεύγει να ξεχάσει
Να μονάσει να ρεμβάσει
Ίσως ίσως να αγιάσει
τον γαϊδουρονησιώτη να λησμονήσει
Και στην κουπαστή καθιστή η ιππαστή απελπισμένη
Όλο ζαλάδες
τρώει χουρμάδες
κοπανιστή και ανανάδες
Δάκρυα χύνει
κουκούτσια φτύνει
και στον ιππότη της
τον γαϊδουρωνησιώτη της
με του νοτιά τα κύματα
του στέλνει απορρίμματα
Ενθυμείται την άκαρδη καρδιά του
και τρώει μπανάνα στην υγειά του
Τα κύματα με δάκρυα ποτίζει
και με φλούδες τα ραντίζει
Του δε πλοίου η μπουρού
της μιλάει για την Συγγρού
Και καθιστή στην κουπαστή
παρ’ όλα ταύτα τον καλό της δεν ξεχνάει
Κι από τον πόνο κι από τους χουρμάδες
Τους ανανάδες και τις πορτοκαλάδες
αποκοιμιέται η «είπαστή» στην κουπαστή
η τραβεστί
Την παρθενιά της ονειρεύεται
και ρεύεται
Μα σαν το πλοίο στην Μύκονο πλευρίζει
αυτή επικύπτει
από την κουπαστή
και τι ανακαλύπτει;
Καλέ τι ανακαλύπτει;
Τι ανακαλύπτει;
Πώς και η Μύκονος
ήταν μια νήσος τραβεστί!
|
Apó dódeka mnistíres prodoméni
Apó taksitzídes paratiméni
Mia travestí mikroastí
stéki kathistí i ippastí
apelpisméni stin kupastí
Pái eksoría sta óri
tis erimunísu Mikónu
Pu échun korifí kóluru kónu
na evri giatriá tu pónu
Mípos ke lismonísi
Aftón pu kiríos iche agapísi
Ke apoplanísi
ap’ to gaiduronísi
Stis parthénu Mikónu ta dási
i travestítsa katafevgi na ksechási
Na monási na remvási
Ίsos ísos na agiási
ton gaiduronisióti na lismonísi
Ke stin kupastí kathistí i ippastí apelpisméni
Όlo zaládes
trói churmádes
kopanistí ke ananádes
Dákria chíni
kukutsia ftíni
ke ston ippóti tis
ton gaiduronisióti tis
me tu notiá ta kímata
tu stélni aporrímmata
Enthimite tin ákardi kardiá tu
ke trói banána stin igiá tu
Ta kímata me dákria potízi
ke me fludes ta rantízi
Tu de pliu i buru
tis milái gia tin Singru
Ke kathistí stin kupastí
par’ óla tafta ton kaló tis den ksechnái
Ki apó ton póno ki apó tus churmádes
Tus ananádes ke tis portokaládes
apokimiéte i «ipastí» stin kupastí
i travestí
Tin partheniá tis onirevete
ke revete
Ma san to plio stin Míkono plevrízi
aftí epikípti
apó tin kupastí
ke ti anakalípti;
Kalé ti anakalípti;
Ti anakalípti;
Pós ke i Míkonos
ítan mia nísos travestí!
|